ஏனடி இப்படி பிறந்தாய்

அங்கவையே அற்புதமே
அழகான அகல் விளக்கே
தங்க வயல் கதிரறுத்து
கட்டி வைத்த பொன் உடம்பே

உன் கண்ணை நான் பார்த்தேன்
சுவர்க்கம் தான் தெரிந்ததடி
கழுத்தோரம் பார்த்தேன் நெஞ்சம்
கற்பூரம் போல் எரிந்ததடி

உன் இமை போல் என்
இளமை வில்லாக வளைந்ததடி
உன் இதழை ருசிக்கத்தான்
தேனீக்கள் அலைந்ததடி

நீ குடையின்றி மழை நினைந்து
வரும்போது பார்த்தேனடி
அப்போது மழை இருந்தும்
உடல் எல்லாம் வேர்த்தேனடி

எண்ணங்கள் எல்லாமே
உன் நினைவில் இருக்குதடி
உன் கன்னங்கள் தீண்ட வேண்டும்
என் இதழோ துடிக்குதடி _

நீ நகம் கடித்த அழகை கண்டு
நரம்பெல்லாம் முறுகுதடி _ உன்
பல்லழகை கண்ட அந்த
நகம் கூட உருகுதடி

நீ மொருவத்தல் தின்ற
போது ஒரு சத்தம் வருகிறதடி
என் ஒரு கோடி உயிரணுவும்
அதை கேட்டு உருகிறதடி

பாராமல் எனை கடந்து
ஓர விழியில் பார்த்தாயடி _ இந்த
பாரெங்கும் கிடைகாத
பூவாக பூத்தாயடி

உன் இதழ் பட்ட தேனிர் கோப்பை
இறுமாப்பில் சிரிக்குதடி _ அவ்விடம்
பட்ட துணி கூட என்
கண்ணை பறிக்குதடி

தோழிகள் புடை சூழ _ உன்
முகமோ தெரிந்ததடி
கோழிகள் கூட்டத்தில்
கோல மயில் இருந்ததடி

கண்ணழகும் கழுதலகும்
கண் கொட்ட பார்க்குமடி
முன்னழகும் பின்னழகும்
சிலை கூட தோற்க்குமடி

ஐயோ என் எண்ணத்தை உன்
இடையோ கெடுக்குதடி _ உன் அழகோ
எனை வறுத்து
என் உயிரை எடுக்குதடி